t.
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W partii l.r. Chopin pominął w ApI i A kilka potrzebnych znaków chromatycznych – b i f w t. 327 (ale wpisał ostrzegawczy przed es1) oraz e2 pod koniec t. 328. W Wn1 (→Wn2,Wa1) dodano tylko ostatni z nich. W Wf i Wa2 (→Wa3) dodano jeszcze b, a w WfSB – f. Wszystkie potrzebne znaki ma tylko Wn3. Ponadto w Wa2 (→Wa3) powtórzono e1 przed ostatnią ósemką dolnego głosu l.r. w t. 328. kategoria redakcyjna: |
|||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Fakt, że Chopin nie podał w tytule Wariacji ani kompozytora, ani tytułu opery, z której pochodzi temat, świadczy o olbrzymiej popularności tego duetu w muzycznym świecie Warszawy i Wiednia. Odpowiednie informacje dodał angielski wydawca, okraszając przy okazji tytuł kilkoma efektownymi zwrotami – utwór określono jako "hołd dla Mozarta" (Hom[m]age à Mozart), wariacje są "wielkie i błyskotliwe" (Grandes variations brillantes), a duet z Don Giovanniego ulubiony (Duo favorit). Z pretensjonalnymi, dowolnymi tytułami, stosowanymi w wydawnictwach Wessla Chopin starał się w późniejszych latach walczyć, raczej zresztą nieskutecznie – por. list do Fontany z 9 X 1841: "jeżeli on [Wessel] potracił na moich kompozycjach, to zapewne dla głupich tytułów, jakie podawał mimo mojego zakazu i mimo zekpania kilkakrotnego pana Stapeltona; że gdybym był mojego głosu duszy słuchał, to bym mu był nic więcej nie posyłał po owych tytułach.". Można na tej podstawie sądzić, że także zmiany dedykacji nie były uzgadniane z Chopinem, choć w tej materii ślady ewentualnych protestów kompozytora nie zachowały się. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje |
|||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Egzemplarze Wn1 i Wn2 były opatrywane dwoma rodzajami okładek – na niektórych z nich pomijano informację o tym, że utwór jest przeznaczony na fortepian z orkiestrą (usuwano frazę "avec accompagnement d'orchestre"). Strona tytułowa Wn3 informuje już explicite, że jest to utwór na 1 fortepian ("pour le piano seul"). Pozostałe wydania nie informują w tytule o akompaniamencie orkiestrowym, choć w przypadku Wf1 (→Wf2) można się jego istnienia domyślić dzięki podanym cenom materiału orkiestrowego (i to w dwóch wersjach – pełnej i zredukowanej do kwartetu smyczkowego). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 1-8
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI utwór zaczyna się ośmiotaktem orkiestrowym opartym na innym pomyśle melodyczno-harmonicznym niż wersja opublikowana. Tylko t. 1 i 8 zdradzają podobieństwo do wersji ostatecznej, pozostałe tworzą jakby szkielet tego, co wykonuje następnie solista w t. 10-15 (jest to szczególnie wyraźne w t. 3-6 w zestawieniu z t. 11-14). Tę pierwotną redakcję uważamy za tekst ApI i podajemy jako jednolity wariant całości t. 1-8. Oprócz tego ApI zawiera także – na stronie poprzedzającej regularny początek – zapis wersji późniejszej, choć tylko w formie partytury kwintetu smyczkowego. Od źródeł stanowiących podstawę wersji opublikowanej (A, Wn1 i Wf) różni się ona tylko rytmem końcówki t. 8, co opisujemy i uwzględniamy w oddzielnej uwadze jako wariant głównego tekstu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
|||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Pierwotne metrum odzwierciedla użycie w motywach zaczerpniętych z tematu Mozarta dwukrotnie większych wartości rytmicznych. W wersji ostatecznej Chopin wybrał metrum odpowiadające realnej strukturze metrycznej Introdukcji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany metrum , 4/4 czy 2/2 |